Wat het bedrijfsleven kan leren van kunstenaar Christo
Afgelopen zondag 31 mei overleed in zijn woonplaats New York kunstenaar Christo Vladimirov Javacheff. Zijn voornaam is direct gekoppeld aan zijn ‘inpakkunst’. Hij is niet bij iedereen bekend, maar bij het zien van onderstaande foto gaat er bij de meeste mensen wel een belletje rinkelen. Moderne kunst is niet voor een groot publiek weggelegd, maar Christo’s projecten waren ongekend populair. In deze blog doe ik graag uit de doeken hoe deze kunstenaar dit voor elkaar wist te krijgen!
Van hetzelfde laken en pak
Op het eerste oog lijkt de kunstzinnige strategie van Christo en diens vrouw Jeanne-Claude in veel van hun werken hetzelfde. Het inpakken van een gebouw leidt tot de abstractie van het ontwerp. Toch zit hier veel meer achter: zelfs een kind begrijpt wat met deze moderne kunst bedoeld wordt! Het is het vereenvoudigen van een complex ontwerp als de Pont Neuf in Parijs tot een minimalistische vorm. Christo maakte zijn kunst zo begrijpelijk voor een enorm groot publiek.
De publieke ruimte
Christo en Jeanne-Claude kozen bewust voor kunst in de publieke ruimte. Op die manier werden zo veel mogelijk mensen geïnspireerd en werd het enorm toegankelijk. Werkelijk iedereen die het wilde zien had de mogelijkheid om de doeken aan te raken. En Christo wond er geen doekjes om, want in 2016 realiseerde hij Floating Piers op het Iseomeer in Italië: een project waarbij de bezoeker zelfs over het kunstwerk héén kon lopen… en dit zónder het betalen van entree!
Inpakken en wegwezen
Dit laatste geeft stof tot nadenken, want hoe hebben ze het 17 miljoen euro kostende project dan ooit kunnen realiseren? Dit deed Christo door het verkopen van zijn eigen werk; voornamelijk schetsen en voorstudies. Zo konden alle medewerkers betaald worden. Dat het echtpaar een enorme golf van publiciteit kreeg was slechts een doekje voor het bloeden.
Een kunstenaar in bedrijf
Wat kunnen we leren van de ondernemer Christo? Allereerst iemand die zijn professie begrijpelijk én toegankelijk maakt voor zijn klanten. Bovendien deelde hij de lakens uit: hij besliste samen met zijn vrouw welke projecten hij aannam en niet andersom. Daarbij stelde hij prioriteiten: hij wilde aan niemand verantwoording afleggen. Zo kon hij een onafhankelijk, zelfstandig ondernemer zijn… zónder personeel.
Ten laatste vocht hij voor zijn dromen. Al in 1962(!) tekende hij de eerste ontwerpen voor het inpakken van de Arc de Triomphe. Dit najaar, van 19 september tot 4 oktober, zal zijn idee gerealiseerd worden. Jammer dat hij het niet meer zelf mag meemaken. Maar jij wel! Maak die reis naar Parijs en aanschouw Christo’s laatste, postume project.
Bedankt voor je inspirerende daden, Christo. Wrapped In Shee… eh: Rest in Peace.
Ir. Stephan Timmers (1984) is sinds 2003 actief als commercieel illustrator voor diverse opdrachtgevers in het bedrijfsleven en bij de overheid, zoals o.a. 3FM, Nike, BAYER, Ziggo en TNO. Zijn specialisme ligt in het maken van overzichtstekeningen van complexe zaken, waarbij de materie begrijpelijk is gemaakt.
Zo produceerde Studio Stephan Timmers, gevestigd in Berkel en Rodenrijs, onder andere puzzelplaten, posterontwerpen, coverdesigns en informatieve illustraties. Het is de missie van Studio Stephan Timmers om opdrachtgevers te ondersteunen met hun informatie- en kennisoverdracht, acquisitie en daaraan gerelateerd dus ook de omzet.
